Podatnik udostępniający na wynajem obiekty letniskowe może rozliczyć się na zasadach ogólnych, zastosować stawkę liniową, kartę podatkową lub ryczałt ewidencjonowany.

Zwolnienie z podatku dochodowego

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są wszelkie dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5. Jeśli sposób, w jaki podatnik wynajmuje obiekty wypoczynkowe, nie spełnia wszystkich wymienionych przez ustawodawcę kryteriów, inwestor może wybrać jeden spośród czterech sposobów opodatkowania dochodów, jakie osiąga a z tytułu prowadzenia takiej działalności – może rozliczyć się na zasadach ogólnych, zastosować stawkę liniową, kartę podatkową lub ryczałt ewidencjonowany.

Zasady ogólne i stawka liniowa

Rozliczenie na zasadach ogólnych regulowane jest przez, wspomnianą tu już wcześniej, ustawę o PIT. Podstawę takiej formy opodatkowania stanowi dochód, czyli nadwyżka przychodów nad kosztami ich pozyskania, a stawkę podatku determinuje właściwy przedział skali podatkowej – wynosić on będzie odpowiednio 18 proc. i 32 proc. Ta forma oraz podatek liniowy – 19 proc. – wymagać będą od podatnika, by ten uprzednio zawiadomił urząd skarbowy o wyborze właśnie takiej formy opodatkowania udostępniania obiektów letniskowych. Wybór stawki liniowej i opodatkowania na zasadach ogólnych wiąże się również z koniecznością prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz wpłacaniem zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku. Konieczne będzie także złożenie zeznania rocznego – PIT-36 oraz, w przypadku stawki liniowej, PIT-36L.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

– Ustawa o podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tzw. ustawa ryczałtowa) – reguluje z kolei kwestie stosowania przez podatników ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz karty podatkowej. Inwestor, który zdecyduje się na opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych dochodów z wynajmu obiektów letniskowych będzie zobowiązany do, podobnie jak w przypadku rozliczania się na zasadach ogólnych i zastosowania stawki liniowej, uprzedniego zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o wyborze właśnie takiej formy opodatkowania swojej działalności, w terminie do 20 stycznia roku podatkowego. Jeśli z kolei podatnik rozpocznie działalność w ciągu roku musi zrobić to nie później niż do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód – wyjaśnia Robert Tomaszewski z portalu www.grunttozysk.pl. Co więcej, taki wybór będzie obowiązywał także w latach następnych – jeśli podatnik do 20 stycznia kolejnego roku nie zlikwiduje działalności lub nie zgłosi faktu zmiany sposobu opodatkowania. Opodatkowanie ryczałtem wiąże się także z koniecznością prowadzenia przez podatnika ewidencji przychodów, złożenia w terminie do 31 stycznia kolejnego roku zeznania rocznego PIT-28 oraz opłacania podatku ryczałtowego w ciągu roku.

Wybór karty podatkowej

Ostatnią możliwą formą opodatkowania wynajmu obiektów letniskowych jest karta podatkowa. Jest to, w porównaniu do omawianych wcześniej opcji, sposób najmniej kłopotliwy, który nie wymaga od inwestora prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Jednak, aby podatnik mógł skorzystać z takiej metody opodatkowania musi spełnić kilka warunków, jakie określone zostały przez ustawodawcę w art. 25 ust. 1 ustawy ryczałtowej.

W kolejnej części poradnika: jakie warunki muszą zostać spełnione, by wynajem tymczasowych obiektów letniskowych mógł zostać opodatkowany w formie karty podatkowej? Do czego zobowiązany jest podatnik, który wybrał taką formę opodatkowania?

Saveinvest Sp. z o.o.
www.grunttozysk.pl