JAKIE DREWNO NA WIĘŹBĘ – SUCHE CZY MOKRE?
Większość inwestorów poświęca bardzo wiele uwagi wyborowi paneli podłogowych, płytek ceramicznych, farby elewacyjnej a zakup materiału na więźbę dachową bywa lekceważony. Tymczasem o ile łatwiej wymienić podłogę w pokoju niż konstrukcję dachu. Nietrudno sobie wyobrazić jak wielkim problem jest w przypadku zamieszkałego domu rozbiórka więźby, ponowne jej wykonanie wraz z pokryciem. Dlatego konstrukcja dachowa odpowiedniej jakości to rzecz niezwykle ważna.
Podobnie jak przepisy podawane w książkach kucharskich odzwierciedlają wiedzę i doświadczenie autorów, tak przepisy budowlane wynikają z praktyki profesjonalistów oraz z badań naukowych. Stosowanie tych reguł zapewnia bezpieczeństwo i jakość budynków.
Obowiązujące w Polsce normy mówią jaki materiał należy stosować na więźby dachowe.
Są dwa podstawowe wymogi normowe odnośnie tarcicy na konstrukcję dachu, a mianowicie;
1. Drewno nie powinno być użyte bez zbadania jego wytrzymałości.
Tarcica konstrukcyjna musi zostać poddany klasyfikacji pod względem wytrzymałościowym. W efekcie takiego sortowania zostaje każdy element zaliczony do odpowiedniej klasy drewna. Jej symbol (np. C-24) spotkamy w projekcie każdego domu, gdyż konstruktor przyjmuje, jako punkt wyjścia do swoich obliczeń parametry wynikające z tego przyporządkowania. Użycie niesklasyfikowanego drewna na konstrukcję dachu to jak wjeżdżanie 30-tonową ciężarówką na most bez oznaczenia dopuszczalnej nośności. Może wytrzyma bo często wytrzymuje ?
2. Drewno powinno być suche.
Najkorzystniej jest, jeżeli proces suszenia jest wykonywany termicznie w specjalnie do tego celu przeznaczonych urządzeniach. Celem prowadzonego tam procesu jest doprowadzenie w krótkim czasie drewna do 18% wilgotności. Suszenie to odbywa się w specjalnych komorach, w kontrolowanej temperaturze.
Rozmawiając z wieloma różnymi ludźmi na temat właściwego drewna na więźbę można nawet usłyszeć, że najlepsze jest takie „prosto z lasu”.
Tymczasem pomiędzy drewnem suszonym a mokrym istnieje wiele zasadniczych różnic.
| „prosto z lasu” | suszone komorowo | |
| Zgodność z polskimi normami | Z punktu widzenia norm nie powinien być dopuszczony do stosowania na budowie | Zgodne |
| Miejscowe wady drewna | Ujawniają się po pewnym czasie więc już zamontowane w konstrukcji | Są widoczne po wyjęciu z komory suszarniczej i odrzucane przez sortera |
| Izolacyjność drewna | Schnięcie drewna zabudowanego obniża izolacyjność konstrukcji gdyż para wodna przenika z drewna w warstwę wełny mineralnej | Jest bardzo dobrym materiałem izolacyjnym |
| Mocowanie płyt kartonowo – gipsowych | Drewno „spod piły” nie suszone skręca się długo po zabudowaniu. Płyty zamontowane do konstrukcji z niewysuszonego drewna mogą pękać. Powstają też szczeliny, zwłaszcza przy suficie lub podłodze. | Idealna konstrukcja do płyt kartonowo-gipsowych |
| Zagrożenie więźby przez owady | Destrukcyjną działalność owadów może doprowadzić do ugięcia się konstrukcji dachu (zwłaszcza przy pokryciu dachówką). Istnieje ryzyko opanowania przez grzyby i pleśnie. | Wysoka temperatura w komorach działa niszcząco a niska wilgotność tarcicy nie sprzyja zagnieżdżeniu się. Przeciwdziałają temu także niesprzyjające warunki pokarmowe w suchym drewnie. |
Często się spotyka zdanie, że kiedyś budowano z takiego mokrego drewna i więźby stoją bez problemu do dziś. Nie do końca to prawda. Przede wszystkim dawniej dom budowało się długo, nieraz latami. Teraz, zwłaszcza przy budowaniu z kredytów, dąży się do jak najszybszego wybudowania domu. Kiedy proces budowy był znacznie dłuższy to i więźba miała czas, aby wyschnąć. Gdy szybko zbudujemy więźbę i zaraz ją pokryjemy, to musimy zdawać sobie sprawę, że zamykamy wodę w drewnie. Może to pociągać za sobą ryzyko szeregu trudnych do naprawienia problemów np. poskręcania się krokwi, popękania płyt itd. Para wodna, która wyparuje z drewna i przejdzie do wełny mineralnej obniża jej zdolności izolacyjne.
Magazyn tarcicy w zakładzie wiązarów
Kilka wskazówek, jak można uniknąć problemów;
1. Gdy wykonawca więźby dostarcza też materiał (np. to reguła przy prefabrykowanej więźbie) to jest jasno określona odpowiedzialność. Inaczej, w razie kłopotów cieśla może zwalać winę na tartak i odwrotnie.
2. Warto zapytać, czy tartak wystawi certyfikat „CE” na sprzedawane drewno (obowiązek istnieje od 2013roku).
3. Przy wyborze drewna warto poradzić się fachowca.
4. Można sprawdzić ofertę nie tylko tartaków, ale i składów drewna. Tam można zobaczyć oferowaną tarcicę. Często jest tam dostępne wysokiej jakości importowane drewno z krajów skandynawskich, klasyfikowane wytrzymałościowo, suszone komorowo i strugane. A jego cena jest na poziomie materiałów krajowych a w ostatnim okresie nawet niższa.
Zdjęcie otwierające: Potwierdzenie klasyfikacji do klasy C-24 (tarcica importowana ze Szwecji)
