Podstawą funkcjonowania każdego systemu grzewczego są rurociągi, które transportują gorące medium w obrębie budynku. Od dokładnego montażu instalacji oraz jej izolacji zależy wiele, w tym zużycie energii i bieżące koszty operacyjne, dlatego warto korzystać z instrukcji producentów. Wraz z ekspertem Paroc podpowiadamy, jak poprawnie wykonać izolację przewodów HVAC przy pomocy otulin z wełny mineralnej.

Montaż otulin izolacyjnych na przewodach grzewczych w gruncie rzeczy nie jest zadaniem skomplikowanym, niemniej wymaga odpowiedniej precyzji oraz dopilnowania kilku podstawowych zasad. Po pierwsze, w czasie instalacji temperatura izolowanego obiektu powinna wynosić co najmniej 5°C. Po drugie, temperatura materiału izolacyjnego musi być dostosowana do temperatury otoczenia. Powierzchnie otulin, które będziemy ze sobą łączyć za pomocą taśm, należy w razie potrzeby odpylić i odtłuścić – tak, aby zapewnić odpowiednie działanie kleju. Ponadto wszelkie złącza, elementy zawiesi i wsporników powinny ściśle do siebie przylegać, aby nie tworzyć niepotrzebnych mostków termicznych. W przypadku otulin o większych średnicach i grubościach zaleca się, żeby połączenie wzdłużne otulin umiejscawiać w dole rurociągu.

Izolacje szyte na miarę

Dostępne na rynku rozwiązania izolacyjne dla rurociągów nie wymagają specjalistycznych narzędzi. Do docinania i łączenia poszczególnych odcinków izolacji wystarczy zazwyczaj ostry nóż, dzięki któremu uda nam się zachować równą powierzchnię cięcia. Aby jednak ograniczyć liczbę cięć, czyli potencjalnych nieszczelności w warstwie izolacji, można skorzystać z produktów o większych wymiarach. Paroc, jako jedyny aktualnie producent na rynku, oferuje otuliny z wełny mineralnej o długości 1200 mm, zgodnie z normą EN13467.

Montaż otuliny tradycyjnej

Montaż standardowych otulin, bez względu na izolowany element czy średnicę wewnętrzną, ułatwiają specjalne nacięcia na całej długości materiału. Dzięki nim otulinę można rozchylić i nałożyć na rurociąg. Kluczem do poprawnego wykonania izolacji jest dokładne wykonanie wszystkich połączeń materiału. W przypadku otulin tradycyjnych, pozbawionych zakładki samoprzylepnej, łączenie złączy podłużnych można wykonać za pomocą taśmy lub metodą na gorąco.

W pierwszym wypadku podłużne powierzchnie mocno do siebie dociskamy, a następnie po usunięciu z taśmy powłoki papierowej, zginamy tę zakładkę, która ma być przyklejona do złącza. Pamiętajmy, by dociskając złącze, nie naciągać samej taśmy. Alternatywnie zakładkę pokrycia możemy docisnąć do przeciwległej powierzchni przy pomocy żelazka zgrzewającego – tak, aby pokrycie z klejem po podgrzaniu przylgnęło do przeciwległej powierzchni. Następnie unosimy żelazko, by pozwolić na schłodzenie kleju, jednocześnie nie puszczając przylegających powierzchni. Przez cały czas sprawdzamy, czy zakładka pokrycia na przeciwległej powierzchni nie marszczy się.

Montaż otuliny z zakładką samoprzylepną

Na rynku izolacji dostępne są także takie rozwiązania, jak PAROC Hvac Section AluCoat T czy PAROC Hvac Section GreyCoat T, które dodatkowo posiadają specjalne zakładki samoprzylepne ułatwiające montaż i zapewniające ciągłość i szczelność izolacji. W ich przypadku montaż zaczynamy od odgięcia zakładki samoprzylepnej, rozgięcia otuliny wzdłuż podłużnego rozcięcia i nałożenia otuliny na rurociąg. Należy upewnić się, że miejsce przyklejenia zakładki jest czyste i suche – w innym wypadku może dojść do odspojenia się kleju. Następnie dociskamy mocno do siebie powierzchnie wzdłuż rozcięcia, usuwamy z zakładki papierową taśmę zabezpieczającą, a następnie nie naciągając taśmy, dociskamy mocno jej końcówkę. W przypadku, gdy istnieje uzasadnione ryzyko skraplania się pary wodnej, dodatkowo należy zakleić połączenie wzdłużne taśmą.

Zaleca się, by otulinę dodatkowo zabezpieczyć na dowolny z czterech sposobów. W metodzie zwanej „tapelock” przyklejamy taśmę klejącą dookoła otuliny tak, żeby same jej końcówki pozostały nieprzyklejone. Następnie końcówki sklejamy w taki sposób, by pozostał jeden dłuższy koniec, który na koniec przyklejamy do taśmy. Alternatywnie można wykorzystać drut wiązałkowy, który zawijamy dookoła otuliny w pętlach (3 pętle na całą długość) lub spiralnie. Czasem stosuje się też opaski plastikowe lub stalowe. Należy jednak pamiętać, by nie ściągać ich zbyt mocno, bo może to spowodować uszkodzenie powierzchni pokrycia otuliny. Niezależnie od wybranej opcji zabezpieczenia, końce dwóch otulin zawsze łączymy ze sobą metodą „tapelock”.

Jak izolować zgięcia i elementy armatury?

Łączenia prostopadłe rurociągów izoluje się relatywnie prosto. W przypadku trójników przycinamy otuliny na odpowiedni wymiar, zwracając uwagę na ciągłość izolacji, a następnie zaklejamy połączenie otulin taśmą. Do wykończenia końcówki otuliny można użyć manszet lub taśmy aluminiowej. Ewentualne wyzwanie może się pojawić w momencie, gdy przewody formują się w kolana rurociągowe. Takie elementy także da się zabezpieczyć, docinając ręcznie izolacje przeznaczone do rurociągów prostych.

Metoda ta ma jednak swoje wady, ponieważ generuje ryzyko powstawania nieszczelności. Aby z problemem się uporać, a jednocześnie zaoszczędzić czas potrzebny do ręcznego przygotowania materiału izolacyjnego, eksperci zalecają wykorzystywanie gotowych elementów do zabezpieczania kolan rurociągowych.

– Rozwiązaniem, które opracowaliśmy z myślą o spokoju i wygodzie wykonawców, jest PAROC Hvac Bend AluCoat T i PAROC Hvac Bend GreyCoat T – otuliny z wełny kamiennej pokryte zbrojoną folią aluminiową z zakładką samoprzylepną, wykonane fabrycznie w kształcie kolana – podpowiada Michał Nękanowicz, Doradca techniczny ds. współpracy z biurami projektowymi w firmie Paroc. – Elastyczny materiał pozwala na dokładne dopasowanie do rurociągów o zróżnicowanym kącie zagięcia, co znacznie usprawnia prace izolacyjne i pomaga łatwiej zapobiec formowaniu się mostków termicznych – podsumowuje.